To już ostatnia część mojego krótkiego cyklu poświęconego mechanizmom automatycznego ustawiania ostrości, które można znaleźć we współczesnych smartfonach. We wcześniejszych wpisach pokrótce omówiłem systemy autofokusa działające w oparciu o metody detekcji kontrastu i detekcji fazy.
W pierwszym z wpisów traktujących o systemach automatycznego ustawiania ostrości w smartfonach opisałem zasadę działania mechanizmu autofokusa pracującego w oparciu o detekcję kontrastu. Tym razem postaram się przybliżyć inną – i coraz częściej wykorzystywaną w telefonach metodę na automatyczne ustawianie ostrości: detekcję fazy.
Pierwsze aparaty fotograficzne wbudowane w telefony komórkowe charakteryzowały się wyjątkowo dużą głębią ostrości. Było tak ze względu na fakt, że kamery te wyposażano w bardzo małe matryce światłoczułe oraz obiektywy o niskiej jasności (i krótkiej ogniskowej, ale to akurat nie zmieniło się do dzisiaj). W tych prostych modułach fotograficznych nie stosowano żadnego systemu ustawiania ostrości – nawet manualnego, gdyż wbudowane obiektywy były instrumentami o stałym fokusie (ang. fixed-focus lens).
